هفته ای که گذشت

حدودا دو هفته پیش از طرف یکی از موسسات نزدیک منزلمان دعوت به کار شدم. تقریبا در همه سطوح شان تدریس داشتم هر بار به جای یکی از مدرس هایشان سر کلاس رفتم و با رویه اموزشگاه آشنا شدم. همین هفته به عنوان مدرس سطح اس ال تو انتخاب شدم و باید تا شش هفته این کلاس را اداره کنم. شش تا شاگرد دارم همه بیشتر از هفته ای که گذشت...ادامه مطلب

... نوشتن خیلی خوب ست. خیلی آرامش دهنده ست. یک جورهایی خانه تکانی ست. خانه تکانی فکر ها، حس ها، و حرف های در گلو مانده. تقریبا یک ماهی هست که کمرم را گچ گرفته ام و برای این یک ماه هیچ کلاسی را قبول نکردم. احتمالا هفته دیگر بتوانم از شر این گچ لعنتی راحت شوم. الکی میگویم حقیقتا "شر" نبود. اگر دکتر ای هفته ای که گذشت...ادامه مطلب

حدودا دو هفته پیش از طرف یکی از موسسات نزدیک منزلمان دعوت به کار شدم. تقریبا در همه سطوح شان تدریس داشتم هر بار به جای یکی از مدرس هایشان سر کلاس رفتم و با رویه اموزشگاه آشنا شدم. همین هفته به عنوان مدرس سطح اس ال تو انتخاب شدم و باید تا شش هفته این کلاس را اداره کنم. شش تا شاگرد دارم همه بیشتر از پانزده سال دارند و من خوشحالم که بالاخره توانستم کاری را که دوست داشتم شروع کنم. بعد از کلاس خسته ام ولی در کنار این خستگی شادم چون می توانم دیگران را در دانسته هایم شریک کنم.  روش تدریس خیلی مهم ست، دلسوز بودن و با دل و جان کار کردن و حوصله به خرج دادن و صبوری کردن همه و همه تلاشی ست که یک معلم با نادانستنی ها دارد. می کوشد که جهل و تاریکی برود و این مقدس ست. به نظرم بزرگترین دغدغه یک معلم در زندگی کاریش باید تربیت صحیح باشد. من در این دو هفته همه تلاشم را کرده ام که چیزی در این زمینه کم نگذارم.  وقتی پا به کلاس می گذاری خودت میفهمی که معلم قبلی چقدر کوشیده و دانشجو چقدر از او بهره برده. من دوست ندارم به شغلم به عنوان محلی برای کسب درآمد فکر کنم می خواهم هر کس که روزی شاگردم بود وقتی به یاد هفته ای که گذشت...ادامه مطلب

چهارشنبه هفته پیش وقتی پوشه حضور و غیاب را به منشی تحویل می دادم برای بار دوم دو کلاس جدید به من پیشنهاد داد. من که دل خوشی از مدیر موسسه ندارم اولین چیزی که به ذهنم رسیدگفتن یک نه جانانه بود. همین که مسیر موسسه تا خانه را طی می کردم با خودم گفتم شاید بد نباشد با گرفتن کلاس جدید برنامه روزمره ام را یک تغییر اساسی بدهم. کلاس های پنجشنبه بعد از ظهر که یک معلم نا معقول و هوس باز دارد را کنار بگذارم به جایش بروم دو ساعت تدریس کنم و عصر های ناخوش پنجشنبه را به اوقات خوش تری تبدیل کنم. اولش خودم هم نمی توانستم با این منطق کنار بیایم چون برای کلاسی که خودم به عنوان هنرجو حضور داشتم شهریه کلانی پرداخته بودم و دل کندن از موسسه دوست داشتنی ام ،جایی که به آموخته هایم محوریت بخشیده کار سختی بود. با خودم گفتم آدم هر وقت فهمید مسیری را اشتباه رفته باید مسیرش را تغیر دهد و الا ادامه مسیر نادرست هرگز منطقی نیست. وقتی برگشتم خانه محل کارم تعطیل شده بود. صبح روز بعد تماس گرفتم و گفتم برای کلاس جدید آمادگی دارم و همان روز کلاس تشکیل شد. چقدر وقتی بچه های کلاس جدید را دیدم به وجد آمدم. همه بچه های درس خوا هفته ای که گذشت...ادامه مطلب

هفته ای که گذشت...